O imperativo

5 Abril 2019, 16:00 • Ana Alexandra Alves de Sousa

Leitura, tradução e análise de um texto forjado pela docente sobre a história de Jasão:

 

Jasão e Medeia

1.                  Ἐπειδὴ οἱ Ἀργοναῦται εἰς Χολκοὺς ἀφίκοντο, Ἰάσων εὐθὺς ἦλθε πρὸς τὸν

2.                  Αἰήτην καὶ εἶπεν ὅτι ὁ Πελίας ἐκέλευσε κομίσαι τὸ τοῦ κριοῦ δέρμα. Ὁ δὲ

3.                  Αἰήτης· “Παρέχω σοι τὸ δέρμα. Ἀλλὰ πρῶτον μὲν ὑπὸ ζυγοῦ ἄγε ταύρους, οὓς

4.                  Ἥφαιτος ἐδώρησεν ἡμῖν· ἔπειτα τούτοις ἄροσον τὸν ἀγρὸν καὶ σπεῖρε τοὺς

5.                  δράκοντος ὀδόντας”. Ὁ μὲν Αἰήτης ἤλπισεν ἀπαλλάσσεσθαι τὸν ξένον αὐταῖς

6.                  μηχαναῖς, ὁ δὲ Ἰάσων ἐν μετάλῃ ἀπορίᾳ ηὔξατο τοῖς θεοῖς. Μήδεια, ἡ τοῦ

7.                  Αἰήτου θυγάτηρ, εἶδε τὸν νεανίαν καὶ ἐπιθυμία γάμου κατέλαβεν. Προσῆλθεν

8.                  οὖν πρὸς αὐτὸν καὶ εἶπε· “Λέγε μοι ὅ σε πιέζει. Φαρμακὶς δεινή εἰμι καί σε

9.                  σῴζειν δύναμαι”. Ὅτε οὖν ἐπανῆλθον  εἰς Ἰωλκόν, ὁ Ἰάσων ἤγαγε γυναῖκα τὴν

10.              Μήδειαν, ὡς ὑπέσχετο, ἀλλὰ τὴν ἀρχὴν οὐκ ἔλαβεν. Ἐξελάθησαν ἐκ τῆς χώρας

11.              ἀμφότεροι καὶ μετῳκίσαντο εἰς Κόρινθον. Ἔνθα δὴ δέκα ἐνιαυτοὺς βίον διῆγον

12.              ὄλβιον, καὶ Μήδεια δύο υἱοὺς ἔτεκεν. Ἔπειτα Ἰάσων γαμβρὸς βασιλικὸς

13.              γενέσθαι ἐβουλήθη.

O imperativo nos tempos presente e aoristo, em todas as vozes. A lei de Osthoff a propósito do imperativo de vogal longa (voz passiva eventualmente) na terceira pessoa do plural.

Exercícios.

Entrega e correcção do trabalho de casa previamente realizado pelos alunos e classificado pela docente.